|
ترنم بارون
|
10 سال گذشت و من باز هم در این دنیا؛ بی دستان مهربان و بی هرم نگاهش زنده ام !!! هرچند در ظاهر ولی خب بالاخره؛ نفس میکشم ، شب ها را سحر میکنم و اگر کسی حالم را بپرسد لبخندی میزنم و سکوت میکنم -بگذار فکر کنند که خوبم - :)
_ ولی آخر تو که برایم مثل بقیه نبودی، تو که مثل مردم دنیا ی این روزهایم نبودی، تو که معنی تمام لبخند ها و سکوت هایم را میدانستی؛ تو چرا؟!
چرا این روزها که درد نبودن 10 ساله اش کمرم را از درد خم کرده است؛ بجای اینکه درمان دردم باشی علت آن شده ای؟؟؟!!!!
پ.ن:حرف هایم شاید تلخ اما سینه ام دیگر تاب انبارکردنشان را نداشت ...............!!! پ.ن:باز هم با همان مهر و اخلاص همیشگی به تو که مخاطب همیشه ی این سیاهه های بی سروتهی......!!! پ.ن:تجربه کرده ام؛ گذشت زمان زخم های عمیق را التیام نمی بخشد؛فقط کمک میکند تا به وجودشان عادت کنی...!!!
[ جمعه 91/10/8 ] [ 12:0 صبح ] [ همیشه و هنوز من ]
[ ]
|
درباره وبلاگ  |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |
