داشتم فکر میکردم،

باز هم به مرام بارانیِ ابرها؛

راستی حالا که تو با من غریبه شده ای اگر باران بر قلمم نمی بارید، چه به روز همین تک واژه ها می آمد؟!!

.

.

.

.

پ.ن: این روزها اینقدر نبوده ای که حس میکنم از ابتدای راه با خیالت گام برداشته ام!!!