قسم به پائیز و باران پائیزی اش

قسم به پائیز و به تک تک برگ های آتشینش؛

                               -دیگر بدون تو دست و دلم هیچ کدام از پی هیچ کلمه ای نخواهد رفت ،

                                                                                        و دیگر هیچ سیاهه ای را قلم نخواهد زد.

آخر کلمه هایی که از بی تویی یتیم باشند دیگر حتی مشتی کلمه هم نیستند!!!!!

.

.

.

ته مانده...:

......قرار نبود نامت کنار دلمشغولی هایم بُر بخورد،ولی وقتی بُر خورد؛ وقتی شدی مخاطب خاص اکثر این گاه کلمه ها و اینجا شد خانه ای کوچک برای از تو گفتن، تویی که گمان می بردم  این راه را همراهم   می آیی، حال که نیستی من هم جوروپلاسم را جمع می کنم و از اینجا می روم!!!(نمی دانم اگر روزی بازگردی و این همه زنگار را که بر روی دلم نشسته را پاک کنی باز هم قلم خواهم زد یا نه؟! )

پ.ن: D= و =) ِ عزیز ممنونم که همیشه این سیاه مشق ها رو دنبال می کردید؛ دوستون دارم خیلی زیاد!!! :)

پ.ن: در نظرات رو هم چند روز دیگه تخته می کنم!   

پ.ن: التماس دعا

پ.ن: یا زهرا!!!